🪄 Jeszcze Dalej Niż Północ Ipla

Komedia francuska. Zaczyna się od pewnego aktu przesady komediowej (i może niezbyt eleganckiego żartu). Ale albo owa przesada szybko maleje, albo też do niej przywykamy, bo doskonale się bawimy. Dawno już nie słyszałem w Niebieskiej Sali kina Pod Baranami takich śmichów-chichów jak właśnie na projekcji "Jeszcze dalej...". Na pewno sami Francuzi mają większą uciechę niż my, słuchając dowcipów słownych, nieprzetłumaczalnych po polsku, gdyż język dialogów zderza się komicznie z dialektem pikardyjskim z rejonu Pas-de-Calais. Tak właśnie mówi się w Bergues, gdzie rozgrywa się akcja filmu i w którego okolicy urodził się reżyser Dany Boon. Urodził się przed 42 laty. Jest aktorem-komikiem, którego specjalnością były dotychczas skecze estradowe. Grywał już na ekranie, a obecny film jest jego drugą fabułą kinową przez niego reżyserowaną. Objął tu także rolę listonosza-maminsynka. Dany Boon był zaskoczony sukcesem swego skromnego filmu, który frekwencyjnym powodzeniem zrównał się niemal z rekordem "Titanica". Boon liczył się z obecnością 3 milionów potencjalnych widzów, tymczasem w ciągu ośmiu tygodni od premiery doliczyć się mógł 20 milionów. Co się tak spodobało? Przede wszystkim to, że komedia jest wesoła, zabawna, bezpretensjonalna i niegłupia - ma sens. Francuzi śmieją się w niej z samych siebie. Z uprzedzeń i stereotypów pokutujących "w narodzie" na temat "syberyjskiego" klimatu północnych terenów kraju w porównaniu ze słoneczną Prowansją i Lazurowym Wybrzeżem, zamieszkanych jakoby przez ludność prymitywną i nieokrzesaną. Zupełnie czego innego doświadcza nowy naczelnik poczty, karnie tutaj skierowany, a przyjęty gościnnie i sympatycznie. Kad Merad świetnie spisuje się w tej roli. Po okresie początkowego oszołomienia i pozbywania się nietrafnych wyobrażeń aklimatyzuje się z humorem w innym etnicznie otoczeniu, w innym kręgu obyczajowym, językowym i kulinarnym. I rozsmakowuje się w krańcowo odmiennych sytuacjach. Władysław Cybulski: Zapiski kinomanaBohater filmu śmieszy, ale nie został ośmieszony, bo gra i działa w duchu bezinteresownej życzliwości. Jedyną poważnie potraktowaną postacią jest żona. Dobrze zaobserwowane zostały typy lokalnych tubylców. Wszystko zaś okraszono rozrywkową muzyczką o przebojowych rytmach, idealnie dostosowaną do żywej akcji, prowadzonej lekką ręką i z wdziękiem. Dzięki temu komedia zaskarbiła sobie względy również nie-Francuzów. Na festiwalu w Los Angeles dostała nagrodę publiczności złożonej z Amerykanów: studentów i ludzi z branży. W USA planuje się na jej podstawie realizację własnej wersji kręconej w jednak jeszcze do Francji, aby wspomnieć, że Dany Boon jest tu nie tylko reżyserem i wykonawcą jednej z głównych ról, ale także współautorem scenariusza. - Przyznaję się - powiedział w wywiadzie - do inspiracji komediami Jacques'a Tatiego, filmami z Louisem de Funesem i włoskim kinem lat 60. Na takich dobrych wzorach Boon oparł swój pomysł, aby zobrazować na ekranie zderzenie się regionalnych kultur południa i północy kraju, oprawiając je w jeden uśmiech.

Opis Filmu. Ciepła i wywołująca salwy śmiechu historia pewnego urzędnika pocztowego, który, wbrew oczekiwaniom, zamiast na francuską Rivierę „zesłany” zostaje na daleką i zimną północ, gdzieś pod Belgijską granicę. Zaprzyjaźniając się z mieszkańcami miasteczka ma możliwość skonfrontować swoje uprzedzenia z

Ich komedie są zazwyczaj zabawne i lekkie ale nie głupie. Śmiało mogę polecić „Jeszcze dalej niż Północ”, „Rodziny się nie wybiera”, „Nic do oclenia” (kocham ten film), „Dusigrosz”, „Przychodzi facet do lekarza” czy „Wyszłam za mąż zaraz wracam”.

R1Uq.

2ztialgky2.pages.dev/167

2ztialgky2.pages.dev/14

2ztialgky2.pages.dev/55

2ztialgky2.pages.dev/69

2ztialgky2.pages.dev/341

2ztialgky2.pages.dev/262

2ztialgky2.pages.dev/397

2ztialgky2.pages.dev/227

2ztialgky2.pages.dev/331

jeszcze dalej niż północ ipla