Po niemal 40 latach. Znaleziony w kuchni. Skarb za 24 mln euro miał trafić na śmietnik Dostało się Morawieckiemu. Pokazali w sieci list Niemcy demaskują kłamstwa o Strefie Gazy Zaszczuli 15-latka. Słowacja poruszona śmiercią Romana Koniec produkcji. Właściciele tajnej fabryki złapani Bmw zaczęło zjeżdżać z drogi.

Serwisy streamingowe kryją w swoich katalogach nie tylko kinowe hity sprzed kilku lat, ale i wiele starszych, klasycznych filmów. W zestawieniu najciekawszych obrazów z przełomu lat 80. i 90. przedstawiamy często zapomniane lub niedocenione filmowe perełki. Showmax Klincz, reż. Vondie Curtis-Hall (1997) Komedia kryminalna z najbardziej niezwykłym duetem aktorskim lat 90. – w rolach głównych wystąpił bowiem Tim Roth i Tupac Shakur. Akcja filmu rozgrywa się w sylwestrową noc, podczas której dwójka przyjaciół decyduje się zerwać z nałogiem narkotykowym. Klincz to esencja kina akcji z przełomu wieków i niekwestionowana pozycja obowiązkowa. Komornicy, reż. Alex Cox (1984) Historia młodego punkowca, który rozpoczyna pracę w firmie kredytującej zakup samochodów i od razu przyswaja brutalne metody do zbierania zaległych płatności. Komornicy to nie tylko motocykle, piękne samochody i muzyka Iggiego Popa, ale także wspaniała rola Harrego Deana Stantona. Film określa się jako jedną z najciekawszych produkcji lat 80. Moonstruck, reż. Norman Jewison (1987) Zapomniana komedia romantyczna z Nicolasem Cagem, którego filmową partnerką jest Cher (za występ otrzymała Oscara w kategorii Najlepsza kobieca rola pierwszoplanowa). To czarująca opowieść o kobiecie zakochanej w bracie swojego narzeczonego. Film w 1988 r. zgarnął aż trzy Oscary (w tym za najlepszy scenariusz). Netflix Wybór Zofii, reż. Alan J. Pakula (1982) Akcja filmu rozgrywa się niedługo po II wojnie światowej. Młody pisarz przeprowadza się do Nowego Jorku, a jego sąsiadką okazuje się Polka, której rodzina zginęła w Auschwitz. Wybór Zofii to klasyczny dramat z mocno nakreślonymi bohaterami, a Meryl Streep daje jeden z najlepszych występów w swojej karierze. Przebudzenia, reż. Penny Marshall (1990) Bardzo często pomijany film Roberta De Niro i Robina Williamsa. Choć nie zgarnął właściwie żadnych najważniejszych nagród filmowych, do dzisiaj pozostaje jednym z najciekawszych obrazów ilustrujących życie osób niepełnosprawnych. Przebudzenia to piękna opowieść o lekarzu, który za pomocą eksperymentalnego leku przywraca do świadomości pogrążonych w śpiączce pacjentów. Funny Girl, reż. William Wyler (1968) Szalony musical o dziewczynie pochodzącej ze slumsów, która marzy o karierze w branży rozrywkowej. Funny Girl od lat króluje w rankingach najlepszych filmów wszechczasów, a piosenka Don’t Rain on My Parade przeszła do klasyki Broadwayu, przez wiele lat określana była hymnem osób LGBT. Funny Girl nie tylko bawi i wzrusza, ale jest też idealnym przykładem historii na miarę złotego Hollywood. To także jeden z najważniejszych filmów w karierze Barbry Streisand. HBO GO Sprzedawcy, reż. Kevin Smith (1994) Legendarna komedia w reżyserii Kevina Smitha. Nakręcona na czarno-białej taśmie opowieść o dwóch kumplach pracujących w sąsiadujących sklepach to zbiór popkulturowych żartów i wnikliwa obserwacja pokolenia 30-latków przełomu wieków. Premiera filmu odbyła się podczas festiwalu w Cannes, na którym reżyser otrzymał aż dwie nagrody. To film, do którego warto wracać, a cytat: „I'm not even supposed to be here today!” wszedł do amerykańskiej mowy potocznej na wiele lat. Rozważna i romantyczna, reż. Ang Lee (1995) Ekranizacja powieści Jane Austen. Akcja filmu rozgrywa się w XVIII-wiecznej Anglii, gdzie wdowa i jej trzy córki zostają zmuszone do opuszczenia rodzinnej posiadłości. To klasyczny kostiumowy melodramat, do którego scenariusz napisała Emma Thompson (nagrodzona Oscarem). Spokojne, przemyślane i wrażliwe kino z plejadą gwiazd (Kate Winslet, Hugh Grant i Alan Rickman). Dym, reż. Paul Auster i Wayne Wang (1995) Opowieść o ludziach, których życie toczy się wokół małego, brooklyńskiego sklepiku z tytoniem. Reżyserowie z wrażliwością przyglądają się miejscom, które na naszych oczach przechodzą nieodwracalne przemiany. W rolach głównych Harvey Keitel, Giancarlo Esposito i William Hurt. Redaktorka zobacz także 34. Warszawski Festiwal Filmowy zabierze nas w podróż dookoła świata Newsy34. Warszawski Festiwal Filmowy zabierze nas w podróż dookoła świataAva DuVernay wyreżyseruje dokument o życiu Prince'a NewsyAva DuVernay wyreżyseruje dokument o życiu Prince'aCenzura nasza powszednia OpinieCenzura nasza powszednia„Bal”: Meryl Streep i Nicole Kidman w adaptacji broadwayowskiego musicalu Newsy„Bal”: Meryl Streep i Nicole Kidman w adaptacji broadwayowskiego musicalu

Powiązane kategorie: Polskie filmy kryminalne, Polskie powieści kryminalne i sensacyjne Podkategorie Poniżej wyświetlono 2 spośród wszystkich 2 podkategorii tej kategorii.

1 8,24 305 515 ocen społeczności2 7,92 117 835 ocen społeczności3 7,86 178 859 ocen społeczności4 7,68 397 623 oceny społeczności5 7,65 114 715 ocen społeczności6 7,53 119 241 ocen społeczności7 7,50 162 843 oceny społeczności8 7,35 154 925 ocen społeczności9 7,35 61 903 oceny społeczności10 7,34 194 274 oceny społeczności11 7,26 160 416 ocen społeczności12 7,24 38 660 ocen społeczności13 7,24 108 600 ocen społeczności14 7,14 19 757 ocen społeczności15 7,09 416 371 ocen społeczności16 7,03 67 371 ocen społeczności17 6,97 17 251 ocen społeczności18 6,90 11 921 ocen społeczności19 6,89 24 835 ocen społeczności20 6,81 15 900 ocen społeczności21 6,80 33 201 ocen społeczności22 6,78 18 488 ocen społeczności23 6,71 23 863 oceny społeczności24 6,70 10 901 ocen społeczności25 6,67 11 735 ocen społeczności{"type":"film","keys":["film_1033","film_1035","film_1091","film_5355","film_1257","film_8774","film_1237","film_8825","film_1084","film_1238","film_1258","film_5188","film_1271","film_1153","film_6721","film_1459","film_1181","film_1128","film_8148","film_104383","film_4102","film_7469","film_7352","film_6019","film_11421","film_9941","film_8982","film_11813","film_12036","film_9194","film_3731","film_11792","film_1006","film_33380","film_8867","film_6289","film_6810","film_11808","film_4955","film_4785","film_38177","film_10059","film_98454","film_39719","film_5940","film_3914","film_5848","film_32989"]} Średnia ważona dla danego tytułu obliczana jest za pomocą następującego wzoru: (g / (g+m)) *s + (m / (g+m)) * Ss - średnia ocena dla danego tytuług - liczba wystawionych ocen na tytułm - minimalna liczba ocen wymagana do uwzględnienia w TOP (min. 10 000)S - średnia ocen dla wszystkich tytułów

Najwieksze Przeboje Lat 80 90 Muzyka Lata 80-90 Hity Stare Polskie Piosenki Najwieksze Przeboje Lat 80 90 Muzyka Lata 80-90 Hity Stare Polskie Piosen

Wśród polskiej kinematografii jest kilka filmów, które zna chociaż ze słyszenia każda z nas. W latach 90. oglądałyśmy je całymi rodzinami - nie zawsze na kanapie, a czasem ukradkiem zerkając zza futryny, gdy rodzice kazali akurat wcześniej iść spać. Wiele fragmentów dialogów z tych filmów zawitało na stałe do polskich słowników i stało się tymi sentencjami, którymi rzucamy na prawo i lewo. Wiele z nich warto sobie przypomnieć - szczególnie, że podczas kwarantanny i izolacji społecznej mało kto narzeka na brak wolnego czasu! Kultowe polskie filmy lat 90. To zestawienie z pewnością nie mogłoby się obyć bez „Kilera” z 1997 roku. Film Juliusza Machulskiego to prawdziwe komediowe arcydzieło z genialną obsadą. Cezary Pazura, Katarzyna Figura, Małgorzata Kożuchowska oraz Jan Englert to tylko niektóre z plejady gwiazd, które wystąpiły w filmie. Oglądamy go co roku i co roku bawimy się przednio. Nie można też zapomnieć o filmie „Chłopaki nie płaczą” z 1999 roku w reżyserii Olafa Lubaszenki. Młody Maciej Stuhr, wspaniały Cezary Pazura oraz Anna Mucha, która wykreowała naprawdę ciekawą postać to tylko niektóre z powodów, dla których warto przypomnieć sobie (lub obejrzeć po raz pierwszy) ten film. Wśród filmów, których rodzice niektórym z pewnością nie pozwolili oglądać, a które warto nadrobić w każdym momencie, znalazły się również „Psy” Władysława Pasikowskiego z 1992 roku. Kultowa scena z Bogusławem Lindą w roli Franza Maurera (której przytaczać nie będziemy ze względów oczywistych) to jeden z tych kadrów, które zna każdy Polak. Jakie jeszcze filmy znalazły się na tej liście? Koniecznie zobacz w wideo! To też może cię zainteresować: Pozytywne filmy na kwarantannę, które na pewno poprawią ci humor Najbardziej inspirujące filmy o muzykach Najprzystojniejsi aktorzy lat 90. Do nich wzdychałyśmy 3 dekady temu
Polskie hity, Spice Girls, Backstreet Boys, najlepszy rock - to właśnie lata 90. hity lat 90, hity lat 80, hity lat 70, stare hity, najlepsze hity, najwieksz Rodzime filmy komediowe z lat 80. wyznaczyły kanon polskiego humoru. Zabawne, świetnie pomyślane, najczęściej z drugim dnem – stanowią szczytowe osiągnięcie polskiego kina popularnego. Przedstawiamy nasz ranking. Komedia w latach 80. stała się w Polsce bez wątpienia najpopularniejszym gatunkiem filmowym. Stało się tak z dwóch powodów: po pierwsze społeczeństwo szukało w nich odskoczni od trudnej codzienności, na którą składało się pokłosie stanu wojennego i kryzys ekonomiczny. Po drugie zaś niemal wszystkie znaczące komedie lat 80. zawierały uwielbiane przez publiczność polityczne aluzje, a niektóre z nich były nawet alegoriami PRL-u. Prym wśród polskich komedii lat 80. wiodły z pewnością świetne filmy Juliusza Machulskiego, na czele z kultową Seksmisją – przyszłościową antyutopią o zabarwieniu lekkiej politycznej satyry. Na drugim biegunie znajdowały się z kolei dzieła Stanisława Barei. W ósmej dekadzie XX wieku były to w wypadku tego reżysera dwa seriale: Alternatywy 4 (1986) i Zmiennicy (1987), które skupiały się na pokazywaniu codzienności PRL-u i paradoksów wynikających z mniejszego lub większego uwikłania każdego obywatela w politykę. Natomiast wśród całkowicie lekkich, pozbawionych aluzji do sytuacji politycznej komedii warto wymienić film Och, Karol! Najlepsze polskie komedie lat 80. 1. Seksmisja (1984), Juliusz Machulski Seksmisja Juliusza Machulskiego to film, który przoduje w czołówce najzabawniejszych polskich komedii. Dzieło zostało utrzymane w konwencji science-fiction. Oto widzimy świat przyszłości, z którego całkowicie wyeliminowano mężczyzn. Dwaj ostatni przedstawiciele gatunku – Maks Paradys (Jerzy Stuhr) i Albert Starski (Olgierd Łukaszewicz), zahibernowani w dalekiej przeszłości, zostają odmrożeni w celu dokonania ostatecznej transformacji płci. Wszechwładna Liga Kobiet pełni w Seksmisji rolę alegorii systemu totalitarnego, który całkowicie ubezwłasnowolnił polską męskość. Okres peerelowski to bowiem uzależnienie od potężnego wschodniego sąsiada, a więc niejako czas kastracji Polaków. Istotne znaczenie miały również drobne niuanse filmu, szybko wyłapywane przez publiczność, jak np. słynny okrzyk Jerzego Stuhra: „Uwaga grupa! Kierunek wschód! Tam musi być jakaś cywilizacja”. 2. Miś (1980), Stanisław Bareja Miś jest kwintesencją tego, co w polskim filmie określa się mianem „bareizmu”. To bowiem komiczna opowieść o absurdzie PRL-u, który pod maską humoru kryje dość groźne i ponure oblicze. Skomplikowana fabuła dotyczy walki pomiędzy związanym z partią Ryszardem Ochódzkim (prezesem klubu sportowego „Tęcza”) a jego byłą żoną o dostęp do londyńskiego konta bankowego. Pana Rysia zagrał fenomenalny Stanisław Tym, w roli Ireny Ochódzkiej wystąpiła zaś Barbara Burska. Miś to seria absurdalnych scenek odsłaniających groteskowość rzeczywistości Polski Ludowej, jak np. sztućce w barze mlecznym przymocowane do stołu łańcuchami czy sytuacja w kiosku, gdzie zamiast gazet nielegalnie sprzedaje się mięso spod lady. To komedia o degeneracji moralnej, jaką niesie każdy totalitaryzm, szczególnie zaś degeneracji najbardziej prominentnych przedstawicieli władzy. Miś zawiera również metaforyczną zapowiedź końca komunizmu. W finale wielka słomiana kukła misia (metafory Związku Radzieckiego) spektakularnie się rozpada. 3. Alternatywy 4 (1983 – 1986), Stanisław Bareja Alternatywy 4 to serial komediowy nakręcony w latach 80. przez Stanisława Bareję. Podobnie jak Miś – film posiada wyraźne sensy polityczne. Głównym bohaterem serialu jest Stanisław Anioł (Roman Wilhelmi), czyli zdegradowany działacz partyjny, który otrzymuje posadę dozorcy w bloku na jednym z nowych warszawskich osiedli. Wkrótce dzięki nieustannej inwigilacji mieszkańców, kontrolowaniu ich korespondencji i śledzeniu mężczyzna przejmuje kontrolę nad lokatorami. Warszawski blok z wielkiej płyty staje się modelem całego systemu komunistycznego, a obraz mieszkańców odzwierciedla społeczną stratyfikację. Jest tu zatem dygnitarz partyjny (Janusz Gajos), profesor uniwersytecki (Voit), artystka (Halina Kowalska), ale też przedstawiciele „klasy robotniczej”, jak dźwigowy (Kazimierz Kaczor) czy unikające stałego zatrudnienia „niebieskie ptaki” – Balcerkowie (Zofia Czerwińska i Witold Pyrkosz). 4. Va Bank (1981) i Va Bank II, czyli riposta (1981), Juliusz Machulski Obie części Va Banku Juliusza Machulskiego zostały osadzone w latach 30. XX wieku i ukazywały porachunki mafijnych gangsterów. Komedie nawiązywały do wzorca amerykańskich filmów kryminalnych. Główni bohaterowie to Henryk Kwinto (Jan Machulski) i Gustaw Kramer (Leonard Pietraszek). Kwinto chce się zemścić na Kramerze, ponieważ trafił przez niego do więzienia. W kontynuacji dzieła – Va Bank II – role się odwracają. Tym razem to Kramer ściga Kwintę. W kontekście politycznym interesująca jest tu decyzja Kwinto i Duńczyka, by ostatecznie pozostać na Zachodzie. W filmach zagrali również między innymi Ewa Szykulska, Witold Pyrkosz czy Elżbieta Zającówna. 5. Deja vu (1989), Juliusz Machulski Deja vu to jedna z najlepszych komedii Machulskiego, również oparta na wzorcu kryminalnym. Rzecz rozgrywa się w latach 20. XX wieku. Oto Amerykanin polskiego pochodzenia, Johnny Pollack (Jerzy Stuhr), członek chickagowskiej mafii, przybywa do Odessy, by zlikwidować zdrajcę. Mick Nitsch (Vladimir Golovin) sprzedał bowiem policji swoich współpracowników. Na miejscu Pollack traci jednak pamięć. Deja vu to film obfitujący w liczne nawiązania do arcydzieł światowej kinematografii, np. do słynnego Pancernika Potiomkina, ale także dzieł takich, jak Ojciec chrzestny czy filmy Martina Scorseze. Jednocześnie komedia Machulskiego demaskuje radziecki system komunistyczny, pokazując jego absurd i grozę. 6. Kingsajz (1987), Juliusz Machulski Kingsajz – kolejna komedia Machulskiego – kreuje fantastyczny świat Szuflandii, czyli krainy krasnoludków mieszczącej się w podziemiach Instytutu Badań Czwartorzędu. Władca tego świata, nadszyszkownik Kilkujadek (Jerzy Stuhr) wraz ze swoimi poplecznikami są w posiadaniu tajemniczej substancji o nazwie „kingsajz”, która umożliwia uzyskanie olbrzymich rozmiarów i przedostanie się do rzeczywistości ludzi. Kilkujadek ukrywa jednak to w tajemnicy przed resztą Szuflandii, by samemu korzystać z dostępnych uciech. Niespodziewanie eliksir wpada jednak w ręce chemika Adasia (Grzegorz Heromiński). W filmie świetne role stworzyli między innymi Katarzyna Figura oraz Jacek Chmielnik. Kingsajz to również alegoria PRL-u, gdzie dyktator Kilkujadek i jego stronnictwo oznacza komunistyczne władze, Olo i Adaś to natomiast przedstawiciele opozycji. 7. C. K. Dezerterzy (1985), Janusz Majewski C. K. Dezerterzy Janusza Majewskiego rozgrywają się pod koniec I wojny światowej, w 1918 roku. Bohaterami komedii są tytułowi dezerterzy z armii austro-węgierskiej. Na ich czele staje szeregowiec Jan Kaniowski, zwany Kanią (Marek Kondrat). W filmie zagrali między innymi Kalina Jędrusik, Krzysztof Kowalewski czy Wiktor Zborowski. Film powstał na podstawie przedwojennej powieści Kazimierza Sejdy. W czasie powstania książka miała charakter anarchistyczny, skierowany przeciwko kadrze oficerskiej. Koniec monarchii odczytywano zaś jako zapowiedź finału dyktatury. 8. Wyjście awaryjne (1982), Roman Załuski Wyjście awaryjne to lekka komedia Romana Załuskiego. Film opowiada zabawną historię naczelniczki gminy, Jadwigi Kolędy (Bożena Dykiel), której córka Dorota (Maria Gładkowska) nieoczekiwanie zachodzi w ciążę. Problem polega na tym, że dziewczyna nie wie, kim jest ojciec dziecka. Zaradna pani naczelnik, aby uniknąć utraty reputacji i lokalnego skandalu, postanawia za wszelką cenę znaleźć więc męża dla córki. Główna bohaterka to współczesne wcielenie Dulskiej. Jej ulubionym powiedzeniem jest zaś sentencja: „Podłość ludzka nie zna granic”. 9. Zmiennicy (1986 – 1988), Stanisław Bareja Zmiennicy to kolejny serial komediowy autorstwa Stanisława Barei. Fabuła koncentruje się wokół przygód taksówkarzy, a dokładnie młodej dziewczyny, Kasi (w tej roli Ewa Błaszczyk), która nie mogąc w inny sposób dostać posady, przebiera się za mężczyznę i zatrudnia w Miejskim Przedsiębiorstwie Taksówkowym. Jednocześnie bohaterka zakochuje się w swoim zmienniku Jacku (Mieczysław Hryniewicz). Bareja nawiązał więc do starej konwencji zamiany ról płciowych, znanej chociażby z przedwojennej komedii z Jadwigą Smosarską – Czy Lucyna to dziewczyna lub słynnego Pół żartem, pół serio. Ponadto tak pomyślana historia dawała świetną okazję do przedstawienia wielu scenek rodzajowych z życia wielkiego miasta. 10. Kogel-mogel (1988), Roman Załuski Kogel-mogel Załuskiego to pierwsza polska komedia romantyczna, do dziś ciesząca się niesłabnącą popularnością. Film opowiada o losach Kasi Solskiej (Grażyna Błęcka-Kolska), która dzień przed swoim ślubem ucieka z prowincji do Warszawy, żeby podjąć wymarzone studia pedagogiczne. W stolicy bohaterka podejmuje pracę w charakterze niani, a jej pracodawcami są docent Marian Wolański (Zdzisław Wardejn) i jego żona Barbara (Ewa Kasprzyk). Jednocześnie dziewczyną zaczyna się interesować młody inżynier Paweł Zawada (Dariusz Siatkowski). Udostępnij “Top 10 – najlepsze polskie komedie lat 80. XX wieku – ranking” swoim znajomym. Literatura: Encyklopedia kina, pod red. T. Lubelskiego, Kraków 2010. Q6O2vLN.
  • 2ztialgky2.pages.dev/264
  • 2ztialgky2.pages.dev/82
  • 2ztialgky2.pages.dev/363
  • 2ztialgky2.pages.dev/23
  • 2ztialgky2.pages.dev/99
  • 2ztialgky2.pages.dev/161
  • 2ztialgky2.pages.dev/264
  • 2ztialgky2.pages.dev/218
  • 2ztialgky2.pages.dev/3

    • filmy polskie lata 90