Różaniec na Poniedziałek - Tajemnice Radosne👏👏⬇︎⬇︎00:00 - Modlitwy wstępne02:26 - I Tajemnica Radosna – Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie06:37- II Taj
W rodzinie, która się wspólnie modli, wszyscy rozmawiają ze sobą językiem miłości. Różaniec to modlitwa, w której wraz z Maryją rozważamy tajemnicę Chrystusa i Jego odkupieńczej miłości do każdego z nas. Różaniec to adorowanie Chrystusa razem z Maryją. To ponowne przyglądanie się wielkim dziełom, których Bóg dokonał w historii zbawienia. To uczenie się Chrystusa od Tej, która z miłością wsłuchiwała się w Jego słowa i która wiernie zachowywała je w swym sercu. W czasie modlitwy różańcowej rozważamy nie tylko to, co Jezus głosił, ale przede wszystkim to, kim On jest dla nas tu i teraz, w naszych obecnych realiach życia osobistego i społecznego. Rozważać wraz z Maryją tajemnice Różańca to być w duchowej szkole Maryi po to, by coraz lepiej rozumieć słowa i czyny Jej Syna. Kontemplując wraz z Niepokalaną oblicze Chrystusa, przebywamy w Jego obecności i pozwalamy na to, by On formował nasze serca i umysły. Maryja pozostaje ciągle obok nas jako duchowa Matka, Przewodniczka i różańcowa to szczególne miejsce proszenia Chrystusa za wstawiennictwem Maryi. Syn Boży polecił nam zwracać się do Boga-Ojca wytrwale i ufnie: „Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam” (Mt 7, 7). Modlitwę, którą Duch Chrystusa wzbudza w naszym sercu, Maryja wspiera swym matczynym wstawiennictwem. Różaniec jest równocześnie medytacją i prośbą. Ufne błaganie zanosimy do Chrystusa przez pośrednictwo Jego i naszej Matki. Różaniec to także miejsce szczególnego głoszenia Chrystusa z Maryją i ważna forma nowej ewangelizacji. Różaniec odmawiany w rodzinie sprawia, że wszyscy jej członkowie zaczynają ze sobą rozmawiać językiem miłości, której uczą się od Zbawiciela i od Jego Matki. Modlitwa „Zdrowaś Maryjo”, która stanowi centrum Różańca, to modlitwa biblijna, związana ze sceną zwiastowania i z heroicznym posłuszeństwem Maryi wobec Boga. Pozdrowienie Anielskie wyraża zachwyt i zdumienie z powodu Wcielenia Syna Bożego, czyli z powodu największego cudu w historii ludzkości. Różaniec oparty jest na powtarzaniu modlitwy „Zdrowaś Maryjo”. Patrząc powierzchownie na to powtarzanie, można by traktować Różaniec jako praktykę jałową i nużącą. Sens tego powtarzania odkrywamy wtedy, gdy jest ono wyrazem naszej miłości do Boga. Przy odmawianiu modlitwy różańcowej, warto dodawać dopowiedzenia po słowach „...owoc żywota Twojego, Jezus”. Druga część modlitwy, zaczynająca się od słów „Święta Maryjo”, jest jednym z takich starożytnych dopowiedzeń, które z upływem czasu stało się tak znane, iż obecnie stanowi integralny element tej modlitwy. Papież Paweł VI w adhortacji Marialis cultus przypomniał ten zwyczaj dopowiedzeń po to, by jeszcze mocniej uwypuklić chrystologiczny aspekt modlitwy różańcowej. Także Jan Paweł II zachęca do takiej właśnie formy modlitwy różańcowej (RVM 35). Rozważanie danego dziesiątka Różańca można zakończyć jednym z aktów strzelistych. Obecnie najbardziej rozpowszechnionym aktem strzelistym jest modlitwa „O mój Jezu...” Na zakończenie Różańca modlimy się w intencji Kościoła i Ojca Świętego, aby podkreślić wspólnotowy sens tej modlitwy. Różaniec odmawiany z wiarą i skupieniem przez całą rodzinę, pomaga wszystkim jej członkom wzrastać w wierności powołaniu do świętości. Prowadzący: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu Panie, pospiesz ku ratunkowi Jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen. Tajemnica pierwsza radosna Zwiastowanie Tekst biblijny „W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: . Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: . Na to rzekła Maryja: ”. (Łk 1, 26-32; 38) Medytacja Biblijna scena zwiastowania ukazuje nam pełnię czasów, czyli pełnię objawienia miłości Boga do człowieka. Oto Bóg decyduje się przyjść do człowieka po to, by każdego z nas szukać i zbawiać, czyli kochać i uczyć kochać. Dialog Maryi z wysłannikiem Boga to najbardziej niezwykła rozmowa w historii ludzkości. Maryja uwierzyła w coś niewiarygodnego. Uwierzyła, że naprawdę dla Boga nie ma nic niemożliwego. Zaufała Bogu bardziej niż samej sobie. Stała się nową Ewą. Nie powtórzyła dramatu grzechu pierworodnego. Nie skupiła się na swoich wątpliwościach i lękach. Oddała siebie i swoje życie do wyłącznej dyspozycji Boga. Bóg „poczekał” ze zwiastowaniem swoich planów do czasu, aż Maryja poślubi Józefa. Pragnął bowiem, by Jego Syn miał nie tylko ziemską Matkę, ale też by narodził się w rodzinie, czyli by mógł być chroniony miłością świętych małżonków! Maryja jest naszą przewodniczką w wierze i w modlitwie zawierzenia. W naszym codziennym życiu Bóg nieustannie zwiastuje nam swą zbawczą wolę: poprzez głos sumienia, poprzez różne spotkania i wydarzenia, a nade wszystko poprzez Ewangelię, w której zapisane są słowa i czyny Chrystusa. Wpatrując się w postawę Maryi w scenie zwiastowania, w chwili ciszy zastanówmy się nad naszą otwartością wobec Boga. Zastanówmy się też nad tym, w jaki sposób możemy sobie nawzajem pomagać, by nasza rodzina była coraz bardziej podobna do Świętej Rodziny Jezusa, Maryi i Józefa. Chwila medytacji w ciszy Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego poczęłaś za sprawą Ducha Świętego ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego przyjęłaś z wiarą ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego przyjęłaś z nadzieją ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego przyjęłaś z miłością ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego przyniosłaś całej ludzkości ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego wyczekiwały wszystkie pokolenia ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który jest darem Bożej miłości ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który jest naszym jedynym Zbawicielem ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który jest drogą, prawdą i życiem ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który był chroniony miłością świętych małżonków Chwała Ojcu... O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i pomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia. Tajemnica druga radosna Nawiedzenie świętej Elżbiety Tekst biblijny „W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w [pokoleniu] Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: . Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.” (Łk 1, 39-45; 56) Medytacja W czasie zwiastowania Maryja otworzyła się całkowicie na Boga. Zawierzyła mu do końca samą siebie i swoją przyszłość. Owocem tej otwartości na Boga była otwartość Maryi na człowieka. Im bardziej jest ktoś związany z Bogiem, tym mocniej kocha ludzi. Miłość do Boga w nierozerwalny sposób powiązana jest z miłością bliźniego. Maryja udaje się z pośpiechem do krewnej, która w podeszłym wieku oczekuje dziecka i która potrzebuje pomocy. Maryja idzie do Elżbiety nie po to, by ją jedynie odwiedzić, lecz po to, by jej przez trzy miesiące służyć obecnością i ofiarną pomocą. Idzie nie sama, lecz z Wcielonym Bogiem, którego nosi pod swym sercem. Poprzez nawiedzenie Elżbiety Maryja przypomina nam o tym, że wiara bez uczynków jest martwa. Wiara chrześcijańska to nie tylko uwierzenie w to, że Bóg istnieje i że jest Miłością. To także sposób życia, który polega na ofiarnym zaangażowaniu na rzecz tych, którzy najbardziej potrzebują naszej obecności i pomocy, naszych słów i czynów miłości. W chwili ciszy zastanowię się nad moją wiarą: czy wyraża się ona w nawiedzaniu z miłością tych, którzy potrzebują mojej pomocy? Czy dzięki mojej postawie rodzina, w której żyję, staje się znakiem szczególnej obecności i miłości Boga do człowieka? Czy postępuję w taki sposób, by moi bliscy mogli uwierzyć w miłość? Chwila medytacji w ciszy Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego zaniosłaś do Elżbiety ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który uczynił Ciebie błogosławioną między niewiastami ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który uczynił Ciebie zdolną do ofiarnej miłości ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który uczynił Ciebie wrażliwą na potrzeby każdego człowieka ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego Elżbieta przyjęła z wiarą i radością ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który upewnia nas o tym, że wiara bez uczynków jest martwa ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który nam błogosławi ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który nawiedza naszą rodzinę ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który uświęca naszą rodzinę ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który pierwszy cud uczynił dla nowożeńców w Kanie Galilejskiej Chwała Ojcu... O mój Jezu... Tajemnica trzecia Narodzenie Jezusa Tekst biblijny „Józef z Galilei, z miasta Nazaret, udał się do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i z rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie”. (Łk 2, 4-7) Medytacja Ewangelia przedstawia Boże Narodzenie jako pełnię objawienia miłości Boga do człowieka. Narodziny każdego dziecka na tej ziemi mają sens i stają się znakiem nadziei właśnie w świetle tajemnicy Narodzenia Syna Bożego. Syn Boży nie przyszedł na ten świat w luksusach i dobrobycie materialnym, lecz przeciwnie — od początku dzielił los dzieci zagrożonych przez egoizm i cynizm ludzi dorosłych. W Bożej Dziecinie miłość niewidzialnego Boga stała się dla nas widzialna po to, byśmy mogli w tę miłość uwierzyć do końca i nieodwołalnie. Chrześcijanin to ktoś, kto wierzy w miłość i kto Bożej miłości zawierza siebie oraz swoich bliskich. To ktoś, kto od Syna Bożego uczy się kochać miłością wierną, widzialną, wcieloną w słowa i czyny, w obecność, pracowitość i odpowiedzialność. Bóg rodzi się w nas i w naszych rodzinach wtedy, gdy przyjmujemy Go z wdzięcznością i miłością. Wiemy, że życie każdego z nas zaczyna się od poczęcia, ale radość życia zaczyna się wtedy, gdy przyjmujemy miłość od Boga i ludzi oraz gdy sami stajemy się bezinteresownym darem dla naszych bliskich. W chwili ciszy zastanowię się nad tym, czy postępuję w taki sposób, by Bóg mógł codziennie na nowo rodzić się w moim sercu i umyśle. Chwila medytacji w ciszy Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, dla którego nie było miejsca w gospodzie ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego porodziłaś w betlejemskiej stajence ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który urodził się w ubóstwie ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który przyjął pokłon pasterzy i mędrców ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego chroniłaś wraz z Twym świętym małżonkiem ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego chciał zabić Herod ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, w którym miłość Boga do człowieka stała się widzialna ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który utożsamia się z każdym dzieckiem ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który przypomina nam o tym, że małżeństwo jest nierozerwalne ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który jest fundamentem miłości małżeńskiej i rodzicielskiej Chwała Ojcu... O mój Jezu... Tajemnica czwarta Ofiarowanie Jezusa w świątyni Tekst biblijny Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli [Dziecię] do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: ”. (Łk 2, 22. 33-35) Medytacja Maryja i Józef zanoszą Jezusa do świątyni. Ci święci małżonkowie wiedzą o tym, że każde dziecko jest własnością Boga i że Bóg powierza je opiece rodziców oraz duchowych opiekunów. Każdy mądry i odpowiedzialny rodzic wie o tym, że sam nie poradzi sobie ze szlachetnym wychowaniem dziecka. Wie też o tym, że przyprowadzanie dziecka do Boga to najpewniejsza gwarancja tego, że dziecko to będzie dorastało do świętej miłości. Ewangeliczna scena ofiarowania Jezusa w świątyni przypomina nam też o tym, że wychowanie dziecka wiąże się z trudem, a czasem z bolesnym cierpieniem. Ale ten trud i cierpienie jest błogosławione, jeśli tylko rodzice i dzieci pozostają wierni Bogu, Ewangelii i sumieniu. W realiach życia doczesnego miłość małżeńska i rodzicielska — jak każda prawdziwa miłość — wymaga tego, by każdy z nas codziennie na nowo ofiarował Bogu i ludziom swój czas, swoją miłość i troskę, swoją obecność i wrażliwość, swoje radości i cierpienia. Kochać to dzielić się z innymi tym, kim jestem a nie tylko tym, co posiadam. W chwili ciszy zastanowię się, czy potrafię trwać w wierności wobec Boga i bliskich mi ludzi także w obliczu cierpienia i wyrzeczenia? Czy potrafię ofiarować Bogu i bliźnim to, co od Boga otrzymałem, czyli moje istnienie i moją zdolność do miłości? Chwila medytacji w ciszy Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego z Józefem zaniosłaś do świątyni ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego nie próbowałaś zatrzymać dla siebie ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, dla którego przyjęłaś miecz boleści ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, w którym Symeon rozpoznał Zbawiciela ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który jest światłem na oświecenie pogan ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który jest przeznaczony na upadek i powstanie wielu ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, któremu grzesznicy sprzeciwiać się będą ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który chroni nasze rodziny ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który uczy nas miłości wiernej i ofiarnej ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, razem z którym pragniemy nas samych ofiarować Bogu i bliźnim Chwała Ojcu... O mój Jezu... Tajemnica piąta Znalezienie Jezusa w świątyni Tekst biblijny „Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: . Lecz On im odpowiedział: Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.” (Łk 2, 41-50) Medytacja Być małżonkiem i rodzicem to nieustannie szukać dobra swoich bliskich. To wiedzieć o tym, że naprawdę kochać bliźniego może tylko ten, kto najpierw i nade wszystko szuka Boga, Jego miłości i prawdy, Jego obecności i łaski. Maryja i Józef szukali Jezusa z niepokojem i troską, a gdy odnaleźli Go w świątyni, wtedy zrozumieli, że On wcale się nie zagubił ani nie schował, lecz był tam, gdzie mógł wyjaśniać ludziom tajemnicę prawdziwego Boga, który rozumie i kocha człowieka. Być człowiekiem wiary i miłości to wraz z Maryją rozważać słowa i czyny Jezusa, to rozważać w umyśle i sercu wielkie dzieła Boże. To ciągle na nowo zdumiewać się miłosierną miłością Boga, która nas szuka, ratuje i zbawia. W chwili ciszy zastanowię się nad tym, czy — podobnie jak Maryja - zachowuję w mym sercu słowa i czyny Jezusa? Czy wyciągam wnioski z całej historii zbawienia? Czy codziennie od nowa szukam tego Boga, który mnie kocha i uczy kochać? Czy wraz z całą rodziną spotykam się w świątyni Chrystusem, który pozostał dla nas obecny w Eucharystii? Chwila medytacji w ciszy Ojcze nasz... 10 Zdrowaś Maryjo ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego szukałaś z macierzyńską miłością ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego znalazłaś w świątyni ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego słowa rozważałaś w Twym sercu ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego słowa zachowywałaś w Twym sercu ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który był zawsze wierny swemu Ojcu ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, który wzrastał w łasce u Boga i u ludzi ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego odnajdujemy w naszych świątyniach ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego odnajdujemy w Eucharystii ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego odnajdujemy w sakramencie pokuty i pojednania ...błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus, którego odnajdujemy w kochających się i szczęśliwych rodzinach Chwała Ojcu... O mój Jezu... Modlitwa w intencji Kościoła i Ojca Świętego Matko Odkupiciela, z niewiast najsławniejsza, Gwiazdo morska, do nieba ścieżko najprościejsza, Tyś jest przechodnią bramą do raju wiecznego, Tyś jedyną nadzieją człowieka grzesznego. Racz podźwignąć, prosimy, lud upadający, w grzechach swych uwikłany, powstać z nich pragnący. Tyś cudownie zrodziła światu Zbawiciela, Tyś sama wykarmiła Twego Stworzyciela. Panno przedtem i potem z świata podziwieniem, uczczona Gabriela wdzięcznym pozdrowieniem; racz się wstawić, o Panno, za nami grzesznymi, ratuj nas, opiekuj się sługami Twoimi. Amen. Modlitwa w intencji rodzin Witaj, Królowo, Matko Miłosierdzia, życie, słodyczy i nadziejo nasza, witaj! Do Ciebie wołamy, wygnańcy, synowie Ewy; do Ciebie wzdychamy, jęcząc i płacząc na tym łez padole. Przeto Orędowniczko nasza, one miłosierne oczy Twoje na nas zwróć, a Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego, po tym wygnaniu nam okaż. O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo! opr. mg/mg
Rozważania tajemnic radosnychlink do poprzedniego odcinka: https://www.youtube.com/watch?v=NEirmpX4DTM&t=3s
Zapraszamy do odmawiania różańca z o. Adamem Szustakiem OP. Tajemnice radosne z fragmentami Pisma Adam Szustak OPGatunki / Kategorie: Różaniec
Jan Paweł II Różaniec Tajemnica Radosna (na poniedziałek i sobotę) W Imię Ojca. 2.88K subscribers. Subscribe. Subscribed. 1.
TAJEMNICE RADOSNE I. Zwiastowanie Maryi Pannie Maryja wypowiada swą pełną zgodę myślą i sercem na tajemniczą wolę Bożą i jest gotowa przyjąć, najpierw wiarą, a następnie w swym dziewiczym łonie, Syna Bożego. „Oto ja!”. (…) Maryja dodaje nam otuchy, abyśmy uwierzyli w spełnienie się obietnic Bożych. Wzywa nas, abyśmy mieli w sobie ducha pokory, słuszną wewnętrzną postawę stworzenia wobec Stwórcy. Zachęca nas, abyśmy pokładali bezpieczną nadzieję w Chrystusie, który realizuje w całej pełni plan zbawczy nawet wtedy, gdy wydarzenia wydają się ciemne i trudne do przyjęcia. II. Nawiedzenie św. Elżbiety Spotkanie z Elżbietą ma charakter radosnego wydarzenia zbawczego, a więc nie jest tylko spontanicznym wyrazem życzliwości, jaką Maryja okazuje krewnej. Do domu Zachariasza, który stracił mowę zawstydzony własnym niedowiarstwem, Maryja wnosi niespodziewanie całą radość swojej wiary otwartej i gotowej do służby. Nawiedzając św. Elżbietę, Maryja niejako zapowiada misję Jezusa, a współdziałając od samego początku swego macierzyństwa z odkupieńczym dziełem Syna, staje się wzorem tych członków Kościoła, którzy wyruszają w drogę, aby nieść światło i radość Chrystusa ludziom wszystkich krajów i wszystkich czasów. III. Narodzenie Pana Jezusa Uciemiężonemu i cierpiącemu narodowi, który kroczył w ciemnościach, ukazało się „wielkie światło”. (…) Jeśli pierwsze stworzenie zaczęło się od stworzenia światła, to tym bardziej jaśnieje blaskiem i jest wielkie światło, które daje początek nowemu stworzeniu: jest nim sam Bóg, który stał się człowiekiem. Wieść o narodzinach Syna Bożego pociesza, a zarazem stawia wymagania. Wiara pozwala nam odczuć, że Bóg otacza nas swoją czułą miłością, a jednocześnie zobowiązuje nas do czynnej miłości Boga i braci. IV. Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni „Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela”. (…) Chrystus jest światłem ludzkiego życia. Jest światłem, bo rozprasza jego mroki. Jest światłem, bo rozjaśnia jego tajemnice. Bo odpowiada na pytania podstawowe i ostateczne zarazem. Jest światłem, bo nadaje życiu sens. Jest światłem, bo przekonuje człowieka o jego wielkiej godności. V. Znalezienie Pana Jezusa Gdy po trzydniowych poszukiwaniach odnaleźli Jezusa w świątyni między nauczycielami, Maryja czyni Mu łagodny wyrzut: „Synu, czemuś nam to uczynił?”. Zamiary Boże są często trudne do zrozumienia, wymagają zgody, wiary i pokory. Maryja jest dla nas wzorem człowieka, który poddając się przewodnictwu Ducha Świętego, przyjmuje i zachowuje w sercu – niczym dobre ziarno (por. Mt 13, 23) – słowa objawienia, usiłuje je jak najlepiej zrozumieć, aby przeniknąć w głąb tajemnicy Chrystusa. TAJEMNICE ŚWIATŁA I. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie „Tyś jest mój Syn umiłowany!”. Głos z nieba nad Jordanem odnosił się w stopniu najwyższym i niezrównanym do Jezusa, jedynego prawdziwego Syna Bożego od zawsze. Lecz dzisiaj i w każdym chrzcie te słowa z nieba zostają jeszcze niejako na nowo wypowiedziane nad każdym ochrzczonym (…). Trzeba, by ziarno łaski złożone w naszych sercach, czyli we wnętrzu ochrzczonych, wzrastało i przynosiło owoce w obfitości (…). Także wy, dorośli, jesteście wezwani do życia zgodnego z waszym chrztem, czyli do odnowienia swojej wiary w Pana i swoich obowiązków kościelnych, ponieważ to, co [podczas chrztu] sprawujemy, wciąga nas wszystkich osobiście. II. Objawienie się Pana Jezusa na weselu w Kanie Galilejskiej W każdym wypadku Jej ufność w Syna zostaje wynagrodzona. Jezus, któremu całkowicie pozostawiła inicjatywę, dokonuje cudu, uznając odwagę i pokorę Matki. „Rzekł do nich Jezus: «Napełnijcie stągwie wodą!». I napełnili je aż po brzegi” (J 2, 7). A więc także ich posłuszeństwo przyczynia się do uzyskania wina w obfitości. Polecenie Maryi: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2, 5), zachowuje zawsze swą aktualność dla chrześcijan w każdej epoce, a jego celem jest odnowienie cudownych skutków w życiu każdego człowieka (…). Epizod godów w Kanie Galilejskiej zachęca nas, byśmy byli odważni w wierze i doświadczyli w naszym życiu prawdy słów ewangelicznych: „Proście, a będzie wam dane”. III. Głoszenie królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia Człowiek nie jest biernym świadkiem wkroczenia Boga w dzieje. Jezus wzywa nas, byśmy czynnie starali się o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość i by stało się to naszą zasadniczą troską (por. Mt 6, 33). Człowiek jest więc powołany, by rękami, umysłem i sercem współpracował w szerzeniu królestwa Bożego na świecie. Odnosi się to szczególnie do tych, którzy są powołani do apostolstwa i którzy są – jak mówi św. Paweł – „współpracownikami królestwa Bożego”, ale dotyczy również każdego człowieka. IV. Przemienienie na górze Tabor W chwili przemienienia daje się słyszeć głos Ojca niebieskiego: „To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!” (Mk 9, 7). W tych słowach zawiera się cały program: mamy słuchać Jezusa. On objawia nam Ojca, bowiem jako odwieczny Syn jest „obrazem Boga niewidzialnego” (Kol 1, 15), a zarazem – jako prawdziwy Syn Człowieczy – objawia nam, kim jesteśmy, objawia człowieka samemu człowiekowi. A więc nie bójmy się Chrystusa! Podnosząc nas ku wyżynom swego Boskiego życia, nie pozbawia On nas człowieczeństwa, lecz przeciwnie, czyni nas bardziej ludźmi, nadając pełny sens naszemu życiu osobistemu i społecznemu. V. Ustanowienie Eucharystii Jezus ustanowił Eucharystię, ponieważ chciał, by Jego odkupieńcza ofiara była obecna w każdej epoce i dla każdego pokolenia. Uczmy się od Najświętszej Panny, której życie było prawdziwą „egzystencją eucharystyczną”. Ona pozwoliła się całkowicie ukształtować przez obecność swego Boskiego Syna (…). Ona jest łaski pełna, jest żywym tabernakulum wcielonego Słowa. Wielbiąc Chrystusa Pana obecnego w Eucharystii, zwróćmy się z dziecięcą wdzięcznością ku Tej, która stała się królewską Bramą dla Jego przyjścia na świat. TAJEMNICE BOLESNE I. Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu Getsemani – godzina lęku, godzina udręki, smutku, krwawiącego potu, przyjaciół, których oczy są senne i którzy nie rozumieją. (…) Getsemani – godzina modlitwy napiętej jak struna, synowskiej rozmowy z Ojcem, akceptacji z miłością kielicha goryczy. O Przyjacielu ludzi, Twoje zdanie się na wolę Ojca jest naszą mocą w ewangelicznych decyzjach pośród niebezpieczeństw życia. Umocnij nas na drodze wiary, spraw, byśmy bez lęku umieli oddać życie w imię miłości Życia. II. Biczowanie Pana Jezusa Jezus w milczeniu przyjmuje zniewagi i szyderstwa. Pośród absolutnego niezrozumienia – Król prawdy (…). „Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi Mąż boleści, oswojony z cierpieniem… On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści”. Oświeceni Prawdą, która wyzwala, prosimy Cię, naucz nas widzieć Twoje oblicze w każdym człowieku. Twoją obecność w każdym biednym i prześladowanym, w każdym, kto czyni pokój i sprawiedliwość – brata wezwanego do łaski Bożego synostwa. III. Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa Św. Jan wiedzie nas do przemiany naszego rozważania w modlitwę przenikniętą uwielbieniem i czułością na widok cierpień Jezusa, ukoronowanego cierniem: Piłat – pisze św. Jan – ponownie wyszedł na zewnątrz i przemówił do nich: „Oto wyprowadzam Go do was… abyście poznali, że ja nie znajduję w Nim żadnej winy”. Jezus więc wyszedł na zewnątrz, w koronie cierniowej i płaszczu purpurowym (…). Od tego dnia każde pokolenie ludzkie jest wzywane do wypowiedzenia się przed tym Człowiekiem ukoronowanym cierniem. Nikt nie może pozostać obojętny. Trzeba się opowiedzieć. I to nie tylko słowem, ale także czynem. IV. Droga krzyżowa Pana Jezusa Teraz Jezus, z całą oczywistością, jest mistrzem, który wyprzedza swoich uczniów, kapłanem wstępującym na ofiarny ołtarz, barankiem niosącym na sobie grzech świata. (…) Od tej pory rozpoczyna się wielki powrót człowieka do domu Ojca. Z krzyżem (…) Jezus oczekuje ostatniego z ludzi, by z nim razem nieść ciężar życia. Jezu, Kapłanie święty, przygnieciony krzyżem, wstąp na wzgórze ofiary, z Twoją ofiarą połącz cierpienia wszystkich narodów i wszystkie ludy zgromadź przy drzewie krzyża. Niech będzie chwała Ci, Chryste. Twój krzyż wskazuje drogę życia, wyznacza szlak nadziei. V. Śmierć Pana Jezusa na krzyżu Dwukrotnie wielkim głosem woła umierający Jezus: „Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?”. Wołanie tajemnicze i pełne bólu. Głos nadziei wbrew rozpaczy, pieśń zwycięstwa nad mocami zła. Jezus, wierny przyjaciel, zdradzony, wyśmiany, potwierdza to, co dokonało się w zaciszu Wieczernika, potwierdza miłość do człowieka, bowiem „nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich”. Jezu, przez Twoją mękę i śmierć, przebacz nam grzech, mocą Twojego Ducha odnów oblicze ziemi. TAJEMNICE CHWALEBNE I. Zmartwychwstanie Pana Jezusa Zmartwychwstanie Chrystusa przyniosło wszystkim nową nadzieję: od tej pory mieć nadzieję nie znaczy już czekać na coś, co ma się dopiero wydarzyć. Znaczy być pewnym, że to się już dokonało, ponieważ „Pan zmartwychwstał i króluje żywy”. My także jesteśmy powołani, aby spotkać Go osobiście i stać się Jego głosicielami i świadkami, wzorem kobiet i uczniów. „Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja” – powtarzamy dziś, prosząc Go o odwagę wierności i wytrwanie w dobru. Prosimy Go zwłaszcza o pokój – dar, który nam wyjednał przez swoją śmierć i zmartwychwstanie. II. Wniebowstąpienie Pana Jezusa W Chrystusie wstępującym do nieba doznaje wywyższenia ludzka natura, postawiona po Bożej prawicy, a uczniowie otrzymują nakaz ewangelizowania świata. Ponadto Chrystus, wstępując do nieba, nie wycofuje się z ziemi: ukrył się w obliczu każdego człowieka, zwłaszcza najbardziej nieszczęśliwego – ludzi ubogich, chorych, stojących na marginesie, prześladowanych… III. Zesłanie Ducha Świętego „Trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, z Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego” (Dz 1, 14). Tę scenę dzisiaj znowu mamy przed oczyma jako w pełni aktualną rzeczywistość (…). Wszyscy razem, pasterze i wierni, mamy na modlitwie oczy utkwione w Najświętszej Dziewicy, posłusznej animatorce pierwszego ośrodka wspólnoty chrześcijańskiej, którego przeznaczeniem było rozniecenie światła Ewangelii aż po krańce ziemi i aż do finalnego zamknięcia historii. IV. Wniebowzięcie Matki Bożej Wniebowzięcie Maryi objawia wielką wartość i godność ludzkiego ciała. W obliczu profanacji i upodlenia, jakich nierzadko zaznaje we współczesnym społeczeństwie zwłaszcza ciało kobiece, tajemnica wniebowzięcia mówi nam o nadprzyrodzonym przeznaczeniu i o godności każdego ludzkiego ciała, powołanego przez Boga, aby stawało się narzędziem świętości i zyskało udział w Jego chwale (…). Wpatrując się w Maryję, chrześcijanin uczy się odkrywać wartość własnego ciała i strzec go jako świątyni Bożej, która oczekuje zmartwychwstania. V. Ukoronowanie Matki Bożej Chrześcijanie wpatrują się z ufnością w Maryję Królową, co nie tylko nie umniejsza, ale raczej umacnia ich synowskie zawierzenie Tej, która jest ich Matką porządku łaski. (…) Tak więc chwalebny stan Maryi nie oddala Jej od nas, ale pozwala Jej być zawsze blisko ludzi i otaczać ich opieką. Maryja wie o wszystkim, co dzieje się w naszym życiu, i wspiera nas macierzyńską miłością w życiowych doświadczeniach. (…) Wzięta do chwały niebios, Maryja poświęca się całkowicie dziełu zbawienia, aby móc obdarzyć każdego człowieka szczęściem, które stało się Jej udziałem. Ojciec Święty Jan Paweł II #codzienna_transmisja_modlitwy_live Codziennie o 20.30 spotykamy się na modlitwie na żywo na fanpejdżu www.fb.com/teobankologia i na tym kanale Teobańkologi

Tajemnice radosne. Różaniec święty to modlitwa kontemplacyjna. Choć ma charakter maryjny, jest modlitwą o sercu chrystologicznym, jak napisał Jan Paweł II w Liście apostolskim Rosarium Virginis Mariae. Przypomina i poddaje naszemu rozważaniu najważniejsze wydarzenia z życia Pana Jezusa i Jego Matki. tajemnice rozanca rozwazania rózancowe odmawianie rozanca rózaniec jak odmawiac jak odmawiac rózaniec tajemnice tajemnice chwalebne tajemnica chwalebna tajemnica bolesna tajemnice bolesne tajemnica swiatla tajemnica swiatła rózanca T\ Rózaniec rozwazania - tajemnice rozanca. Tajemnice radosne Rrozaniec tajemnica radosna tajemnice radosne rózanca sw Rózaniec swiety rozwazania. tajemnica radosna, tajemnice radosne, rozaniec tajemnica radosna, tajemnica radosna rózanca, tajemnice radosne rózanca swietego, , rozaniec, tajemnice rozanca, tajemnice rozancowe, rozwazania, rózaniec swiety, rózaniec rozwazania, tajemnice rózanca swietego, rozwazania rozancowe Rózaniec rozwazania - tajemnice rozanca. Tajemnice radosne Rrozaniec tajemnica radosna tajemnice radosne rózanca sw Rózaniec swiety rozwazania. Tajemnice radosne. Różaniec święty to modlitwa kontemplacyjna. Choć ma charakter maryjny, jest modlitwą o sercu chrystologicznym, jak napisał Jan Paweł II w Liście apostolskim Rosarium Virginis Mariae. Przypomina i poddaje naszemu rozważaniu najważniejsze wydarzenia z życia Pana Jezusa i Jego Matki.

Różaniec z bł. Janem Pawłem II: Tajemnice radosne - Parafia MB Królowej Polski w Brzegu Dolnym. "Powołanie jest darem Bożym, czyli pochodzi od Boga. Jeśli jest darem Bożym, to powinniśmy się troszczyć, by rozpoznać wolę Bożą. Musimy wkroczyć na tę drogę, jeśli Bóg chce, nigdy nie wyważając drzwi, lecz kiedy Bóg chce i w

Wykorzystujemy informacje zapisane za pomocą plików cookies w celu uwierzytelniania użytkowników W przeglądarce istnieje możliwość zmiany ustawień zapisu plików „cookies”. Korzystanie z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień plików cookies oznacza, zgodę na ich wykorzystywanie tj.: zapisane w pamięci Prywatności
ODMÓW RÓŻANIEC - MEDYTACJAModlitwa różańcowa z Kaplicy Cudownego Obrazu na Jasnej Górze Tajemnice Bolesne°°°°°°°°°° °°°°°°°°°°Wspomóż transmisje z Jasnej Gór
Tak dobrze jest uciekać się do modlitwy różańcowej, ponieważ najskuteczniejsze, zarówno, gdy chodzi o nawrócenie, jak i o większą żarliwość, jest odmawianie Różańca świętego. Pan objawił to świętemu Dominikowi. To mnie nie dziwi, bo Bóg da swej Matce wszystko, o co Ona go poprosi (L 5669). I. Tajemnice radosne 1. Zwiastowanie Oddaj tej najsłodszej Matce swoje serce, aby Ona je przyozdobiła w sposób najmilszy Jej Synowi i tak On będzie miał w nim swe rozkosze (B 527). Jakie jesteśmy szczęśliwe, pragnąć tak prawdziwie tego, czego On pragnie, nie zajmując się niczym więcej jak miłowaniem Go i odpowiadaniem Mu na wszystko: Tak (L 1648). 2. Nawiedzenie św. Elżbiety Miłość do Boga mierzy się miłością do bliźniego, a ona kradnie Serce Panu i ... ludziom też (L 6065). Jakie to szczęście mieć Maryję za matkę! Nie trać tak słodkiego towarzystwa, bo z Nią zawsze jest Jezus (B 1374). 3. Narodzenie Jezusa Czy zakosztowałyście któregoś roku, że możemy iść w ślady tego misterium Boga, który stał się Dzieciątkiem z miłości do nas? Można wpaść w osłupienie, patrząc na tego Boga, który popełnia szaleństwa. Niech On to sprawi, abyśmy i my w końcu również popełniały szaleństwa dla Niego i żyły już tylko po to, by kontemplować nadmiar Jego miłości i oddawały siebie tak jak On się dał dla zbawienia dusz (L 1335). Mam nadzieję, że w tych dniach oddasz się całkowicie temu, by otaczać czułością Boskie Dzieciątko, które się rodzi i przy Jego żłóbku zapomnisz o sobie, aby zajmować się tylko Nim. Jak mówi Święty Nasz Ojciec Jan od Krzyża: „Kochaj Go nad wszystko, bo On tego godzien” (L 6229). 4. Ofiarowanie w świątyni Bóg stał się Dzieciątkiem, aby umrzeć za ludzi i dać im siebie za wzór oraz otworzyć nam bramy nieba. Doprawdy, przez całe życie można adorować to niewysłowione misterium (L 3806). Nasz Ojciec, Święty Józef został przez Boga wybrany, aby powierzone zostało Jego rękom to, co największe i najdelikatniejsze: Najświętsza Maryja Panna, a z Nią dał mu swego Syna, Jezusa Chrystusa. Nasz Ojciec, Święty Józef musiał wiele cierpieć, ale z jakim to czynił oddaniem i z jaką wspaniałomyślnością (E). 5. Odnalezienie Jezusa w świątyni Święty Józef odczuwał całą swą niemoc wobec tajemnicy, jaką Bóg jemu powierzył, lecz zaufał całkowicie Bogu, to była jego jedyna nadzieja (B 1379). W Nazarecie wszyscy żyli w zależności od Pana, myśląc o Nim, a Jezus pomagał swemu ojcu, św. Józefowi w najuboższych zajęciach i pomagał swej Matce w domowych obowiązkach. Wszyscy pracowali w ciszy i modlitwie, w jedności serc, we wzajemnej zależności. Nie mogę sobie wyobrazić, że w nazaretańskim domu było wiele rozmów; nie. I takie powinno być nasze życie: zadowalać Pana w najdrobniejszych rzeczach, jakie są w zasięgu naszej ręki, uświęcając się w tym zwyczajnym życiu (E). KWI0Nw.
  • 2ztialgky2.pages.dev/390
  • 2ztialgky2.pages.dev/58
  • 2ztialgky2.pages.dev/312
  • 2ztialgky2.pages.dev/156
  • 2ztialgky2.pages.dev/21
  • 2ztialgky2.pages.dev/267
  • 2ztialgky2.pages.dev/229
  • 2ztialgky2.pages.dev/40
  • 2ztialgky2.pages.dev/65
  • różaniec z jp2 radosne